Stedelijke voorzieningen, historische artefacten, processen, gebouwen, natuur, infrastructuur, enz. zijn in dagelijks handelen vooral vanzelfsprekend. Met eigenaarschap, zeggenschap en ambitie om te verbeteren, of storingen weg te werken, of creatief te willen (her)scheppen komen burgers in actie, vormen om, leren in de situatie, maken de stad weer tot onze stad. Dat is betrokkenheid organiseren. We hebben als burgers een geweldig potentieel aan kennis, kundes en ambities voorhanden. Onder welke voorwaarden kan daar gebruik van worden gemaakt? En waar richten we ons dan op? De suggestie is om reinventing education te operationaliseren via het stadscurriculum: mapping the city need with the common potential of citizens.